Сени шарафлайман дунё

Олам ҳам, одам ҳам бир бутун. Коинотдаги нанозаррадан то гигант юлдузларгача, Курраи Заминдаги ўсимлик шираси бўлмиш вирусдан то ҳазрати одамгача ҳамма – ҳаммаси ўзаро занжирбанд. Фазода бепоён, ваҳтда бечегара дунёнинг энг асосий хусусияти ҳаракат. Ҳаракати туфайли дунёга, яъни воқеликдаги буюм- ҳодисаларга боқийлик ҳам нисбийлик тамғаси босилган. Бир қарасанг дунё яшин, яна бир қарасанг кошин, қайрилиб қайта қарасанг бойлик, барака, қут, ютоқиб яна бир қарасанг дунё челак-челак сут. Шоир Хушбоқ Раҳим уларни китобдай ўқиди, муносабат билдирди «Сени шарафлайман, дунё!» шеърий мажмуасини ёзди. Мажмуадан ўзаро муштарак шеър, баллада, достон ҳам қасидалар ўрин олган. Уларнинг чуқур мазмуни шаклига мос. Ҳодисалар моҳияти эса зукко китобхонлар учун табиий – илмий, маърифий – маданий, бадиий – фалсафий, тарихий – тарбиявий, маънавий – ахпоқий наф. Иқтисодий – амалий тавсиялар ўринли ҳам фойдали.