Nga historia e popullit shqiptar

Shqiptarët janë një popull që banon në Shqipëri, Kosovë (Rusia nuk e njeh Kosovën si shtet më vete), Maqedoninë, Serbinë, Malin e Zi, ka diaspora shqiptare në vende të tjera, veçanërisht në Itali, Gjermani, Suedi, Francë dhe vende të tjera. Sipas të folmeve të gjuhës shqipe dhe veçorive etnografike, shqiptarët ndahen në gegë (në veri, shkipenia në dialektin gegë) dhe toskë (në jug, shkiperia në dialektin toskë). Nga llojet antropologjike te shqiptarët mbizotëron (sidomos në veri dhe lindje) brakicefali (tipi antropologjik dinarik ose adriatik). Emri "shqiptarë" mund të ketë ardhur nga fjalët albus – "i bardhë" në latinisht dhe alp – "mal i lartë" një fjalë kelte. Domethënë emri “shqiptarë” për popujt e tjerë mund të nënkuptojë banorët e maleve të larta të bardha. Në majat e maleve shpesh mund të vëzhgoni borë të bardhë, kapele akulli. Shqiptarët janë indoevropianë, afër ilirëve, mesapëve dhe trakëve të zhdukur.